Οι πεταλουδίτσες

Μια φορά κι ένα καιρό σε μια δροσερή ρεματιά γεννήθηκαν κάμποσες τρελοπεταλουδίτσες: άσπρες, κίτρινες, γαλάζιες, κόκκινες και παρδαλές με χρωματιστές βούλες. Πετούσαν χαρούμενες εδώ κι εκεί. Έναν φόβο είχαν μονάχα. Φοβόντουσαν τα πουλάκια που τις κυνηγούσαν. Οι καημένες δεν μπορούσαν να χαρούν αμέριμνα τις ομορφιές του καλοκαιριού. Ο φόβος του εχθρού βασάνιζε την μικρή τους ύπαρξη.

Μια καλή ηλιαχτίδα τότε, που λυπήθηκε πολύ τις πεταλούδες, θέλησε να τις προστατέψει.
-Μικρές πεταλουδίτσες μου, τους είπε, σαν βλέπετε κίνδυνο μην σας πιάνει πανικός και τότε τα χάνετε. Κρατάτε την ψυχραιμία σας. Προσπαθήστε σε περίπτωση κινδύνου να βρίσκει η καθεμία το κατάλληλο καταφύγιο, και να κρύβεστε.
-Το κατάλληλο καταφύγιο; Και ποιο είναι αυτό καλή μας ηλιαχτίδα;
-Η καθεμία πρέπει να τρέχει και να κρύβεται στο μέρος, το λουλούδι, στο φύλλο, που ταιριάζει με το χρώμα της. με το χρώμα των φτερών της. Τότε ο εχθρός δε θα μπορέσει να σας ξεχωρίσει.
-Για εξηγησε μας καλύτερα ηλιαχτίδα.
-Εσύ για παράδειγμα κοκκινόφτερη πεταλουδίτσα, να τρέχεις και να χώνεσαι μέσα σε ένα κόκκινο λουλούδι. Σε μία παπαρούνα, σε ένα άνθος ροδιάς, σε ένα κόκκινο γεράνι ή σε ένα κόκκινο τριαντάφυλλο.
-Κι εγώ που πηγαίνω; ρώτησε μια λευκή πεταλουδίτσα.
-Εσύ λευκόφτερη να τρέχεις στα κρίνα ή στα άσπρα τριαντάφυλλα ή στα άσπρα γαρύφαλλα.
-Κι εγώ θα τρέχω στα κίτρινα ανθάκια, στις κίτρινες μαργαρίτες, είπε η κιτρινόφτερη πεταλουδίτσα.
-Μα βέβαια. Τώρα το καταλάβατε το μάθημα σας.
-Καταλάβαμε και σε ευχαριστούμε, καλή μας Ηλιαχτίδα.
Για να σε ευχαριστήσουμε τώρα θα χορέψουμε και θα τραγουδήσουμε προς τιμή σου.
Κι οι χρωματιστές πεταλουδίτσες άρχισαν τότε ένα χαρούμενο πεταχτό χορό τραγουδώντας.
(....) Ξαφνικά άκουσαν φτερουγίσματα και κάμποσα πουλάκια πέταξαν προς το μέρος τους.
-Κίνδυνος! Κίνδυνος! Κρυφτείτε πεταλουδίτσες!
Τρέξε κοκκινόφτερη στην παπαρουνίτσα!
Πέταξε λευκόφτερη μέσα στον άσπρο κρίνο.
Κίτρινη, στην κίτρινη τρέξε μαργαρίτα!
Κι εσύ γαλανόφτερη στο γαλάζσιο μενεξέ!
Έτσι τους φώναξε η φίλη τους η Ηλιαχτίδα. Κρύφτηκαν οι πεταλουδίτσες. Πέρασε ο κίνδυνος και ξαναβγήκαν να συνεχίσουν το χορό τους. 


                          Ε.Παλαιολόγου-Πετρωνίδα